" HULI NA KO.. "

" Napagiwanan na ko ng panahon, sa perspektibong ngayon palang ako bumubuo ng direksyon, habang sila ay patungo na sa kabilang direksyon"

Ngunit ang mahalaga ay handa akong tahakin ang direksyong paparating.. Maiwan man nila ako, ako man ang mahuli sa finish line, atleast sumunod ako at dumating, diba?.. Kung minsan nga lang napagmumuni-muni kong dinaanan din ba nila ang daan na tinatahak ko, may lubak din kaya silang nadaanan, o narasan din ba nilang madapa habang tumtakbo patungo sa finish line?.. Mas madilim ba sa daan ko?.. Dahil mag-isa ako?.. Habang sila ay sabay-sabay na tinatahak ang daang iyon..

Kung sumabay ba ako sa kanila hindi nila ako iiwan?.. Nasaan na kaya ako ngayon kung pinili kong sumama sa kanila?.. Maswerte din ba kong makakarating sa finish line kung kasama ko sila?..

Makakarating naman ako diyan, kung hihintayin nyu ako....

Medyo matagal nga lang, gaano ko man kagustong bilisan, mas pinili kong maglakad na alam ko ang pupuntahan ko kaysa tumakbo na hindi ko alam ang tamang direksyon, pero darating ako..

Darating ako, PANGAKO....